آخ امان از این موهای تیره و زیبا،
که وقت بوسیدن مثل جنگلهای اسرارآمیز قصههای کودکان
میان لبهای من و تو فاصله میاندازد..
ته نوشت: خواب کوتاهی ست ، از تو برخاستن.
پ ن :اگر من آدم بودم و تو حوا، سیب را به خورد خدا میدادیم و
دو نفری آن بالا تا قیامت عشق میکردیم....