آخ امان از این موهای تیره و زیبا، 

 که وقت بوسیدن مثل جنگل‏های اسرارآمیز قصه‏های کودکان  

میان لب‏های من و تو فاصله می‏اندازد.. 

 ته  نوشت: خواب کوتاهی ست ، از تو برخاستن. 

پ ن :اگر من آدم بودم و تو حوا، سیب را به خورد خدا می‏دادیم و 

        دو نفری آن بالا تا قیامت عشق می‏کردیم....