رویایم را شبها
زیر بالشت
بگذار
نمی خواهم
بی خیال من
.........زیر سرت بلند شود

دست هایت را باز کن من از بهانه جویی بیزارم!   

^{ترس نوشت:هنوز هم عقربه های ساعتم راه خودشان را می روند عجب اراده ای دارند هر روز همین راه در این فکرم که می دانند دور خودشان می چرخند یا نه؟}